ლექსები ხაშურის მუნიციპალიტეტზე (ნაწილი პირველი)

შიდა ქართლის მხარის ეს პატარა მუნიციპალიტეტი,  ძველად რაიონს რომ უწოდებდნენ პოეზიით და პროზით მეტად მდიდარია.  მდიდარია იმიტომ,  რომ აქაურ სოფლებს,  წყაროებს თუ სხვა ადგილებს არაერთი ლექსი ეძღვნება, რომლებიც დიდი ქართველი მწერლების მიერაა შექმნილი და ამ დიდ ტრადიციას არც თანამედროვე პოეტები ჩამორჩებიან…  ხაშური – ეს სევდით სავსე და პატარა მუნიციპალიტეტი,  თავისი ქალაქით, დაბით და სოფლებით ქართულ ლიტერატურას ამდიდრებს პოეზიის უკვდავი მარგალიტებით და ,,ხაშური ნიუსი” პერიოდულად თავს მოუყრის და ერთად შემოგთავაზებთ პროზისა და პოეზიის ამ ქმნილებებს.

***

გასეირნება ტაშისკარში

ჩვენ არ გვხლებია ზანგი პატარა
და არ გვჭერია ფინია ხელში,
ტყემ ბილიკები შემოგვატარა
და ყველგან იყო ალვის ხე ელჩი.

რა ლამაზია ტყეში საყდარი,
და საფლავები ხავსით მოცული,
ნაძვი-სიჩუმის ბაირახტარი,
და გრილი წყარო მთით ჩამოსული.

რა ლამაზია ურმის გზა ტყეში,
ფეხქვეშ ფოთლების რბილი ფენები,
მე არ მინახავს, ვფიცავ, ჩემს დღეში
ასეთი არე დასასვენები.

წაბლის ხეები, როგორც კარავი,
შემოგვესალმნენ დინჯი შრიალით.
აქ არის ჩვენი თავსაფარავი,
კმარა ამაო, ცრუ ხეტიალი.

ვალერიან გაფრინდაშვილი

***

ნაბახტევში ქალი მღერის,

მღერის ხალისიანი

და ნაპერწკლებს ბღუჯად ფანტავს

წამწამთა ქვეშ იანი,

ხორბლისფერ თმის ჩანჩქერს აფრქვევს

სიო ცელქი, მზიანი.

შალვა აფხაიძე

***

დედას რომ ბავშვი გაეპარება

გზააბნეული ბორგავს ცისკარი,

დგას ცა, გახსნილი, ვით ცხრაკარება

და ძირს შეჰყურებს მას ტაშისკარი.

მე აღარ ვიცი, ვინა სწერს ამ ლექსს,

უშენოდ არ აქვს არაფერს ფასი,

ასე ყოველთვის სექტემბრის დამდეგს

მტკვარზე გიგონებს შენი მგოსანი.

ტიციან ტაბიძე

***

ბრილის წყაროები